“Wij houden het oog gericht niet op het zichtbare maar op het onzichtbare; wat wij zien gaat voorbij, de onzichtbare dingen duren eeuwig” (2Kor.4,18). Dat was het thema van de pontificale Requiemviering voor alle militairen en burgerpersoneel van Defensie.
Niet met een volle kerk vanwege de COVID19 restricties, maar toch hartverwarmend voor de aanwezige nabestaanden.
Krijgsmachtbisschop Everard de Jong, opvolger van Mgr. Punt, ging in Best voor de eerste keer voor in de Nationale Herdenkingsviering, die ieder jaar op Allerzielen of de eerste zaterdag er na wordt georganiseerd door het Nationaal Katholiek Thuisfront en de Dienst RK Geestelijke Verzorging bij het Ministerie van Defensie. Ook voor Hoofdkrijgsmachtaalmoezenier Jean-Paul Thöni was het zijn eerste Requiemviering als HKA.
Jos Houben, voorzitter van het NKT, dat dit jaar 75 jaar bestaat, heette de aanwezigen welkom en sprak de hoop uit dat we volgend jaar weer in een volle kerk kunnen samen komen om onze dierbare overledenen te gedenken.
Mgr. De Jong nam ons in zijn preek mee naar Maastricht, naar de noodkist van Sint Servaas. Dit is de reliekschrijn van de heilige Sint Servaas. “Die noodkist werd in tijden van nood rondgedragen door de stad. De laatste keer aan het begin van de Eerste Golfoorlog in 1991. Sint Servaas als een strijder temidden van zijn volk. Maar de noodkist was er ook om mensen in beweging te zetten het goede te doen”, aldus de bisschop.
“Bij een Requiem staan we stil bij de noodkisten van onze dierbare naasten. Ze zijn een dankbare gedachtenis aan hen die stierven. We dragen ze met ons mee. We zijn trots op hen. Zij zijn hun weg door het leven gegaan. En ook wij zijn geroepen de juiste weg te gaan. Soms is daar een strijd voor nodig, goed kijken, evenwichtige keuzes maken om de juiste dingen te doen.
We nemen in deze viering de tijd om te denken aan hen die ons zijn voorgegaan en die hun leven gaven om ons het leven te geven. Dat doen we met ontroering en dankbaarheid”.
De moeders van Jeroen Severs, gesneuveld in Irak en van Rico Bos, omgekomen in Cambodja, staken de kaarsjes aan tijdens de lichtceremonie waarbij de namen van overleden militairen en anderen voor wie het gebed was gevraagd, werden voorgelezen. Bij elke naam werd een kaarsje aangestoken.
De Inspecteur Generaal der Krijgsmacht (IGK), Luitenant-generaal der Mariniers Frank van Sprang legde aan het einde van de viering de krans.
De Bavo Cantorij uit Haarlem, die delen zong uit het Requiem van Fauré en het koperkwintet van de fanfare “Bereden Wapens” verzorgden de muzikale omlijsting van de Heilige Eucharistie.
Helaas was er na afloop ook geen gelegenheid om samen een kopje koffie te drinken en nog na te praten. Toch deed het de aanwezigen goed dat er aandacht, erkenning, waardering en respect was voor hun dierbaren.
De dienst was te volgen via een life stream verbinding: https://bit.ly/requiemviering2021, zodat mensen die niet aanwezig konden zijn, thuis de dienst konden bijwonen en toch iets van verbondenheid voelen.
De link is nog steeds actueel op de website van het Nationaal Katholiek Thuisfront (www.katholiekthuisfront.nl) en via de social media kanalen.
